the thing that need to do
แล้วสิ่งที่เมธีเป็นกังวลก็เกิดขึ้นจริงๆ
บริเวณเขตที่สิบสอง พื้นที่ที่สาม กลายเป็นแหล่งกักกันโรคติดต่อไปโดยทันที
ไวรัสแพร่กระจายตัวและกลายพันธ์เร็วกว่าที่ทุกฝ่ายคาดการเอาไว้
ถึงตอนนี้บริเวณบาร์เครื่องดื่มที่เมธีและวิทยานั่งอยู่ก็กลายเป็นแหล่งกักกันโรคด้วยแล้วเช่นกัน
ไม่เว้นแม้แต่สถานีตำรวจที่นายยามาดะถูกนำตัวไปกักขังไว้
“ที่นี่ก็ด้วยเหมือนกัน” แกรี่บ่นผ่านเครื่องมือสื่อสารที่ฉายอยู่บนประสาทตาของวิทยา
“แกรี่ฝากทักทายครับหัวหน้า” วิทยารายงาน
ในตัวของเมธีไม่มีการปลูกฝังอุปกรณ์อิเล็คโทรนิคใดๆเลยแม้แต่ชิ้นเดียว
เมธีผงกศรีษะแสดงการรับรู้ก่อนยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นกระดก
“แล้วเราจะเป็นอะไรไหมครับหัวหน้า”
“ด้วยจากอัตราความเร็วในการเสียชีวิตของนายอัลวิน เรื่องนี้น่าจะจบลงในเวลาไม่นานนัก”
วิทยาไม่แน่ใจว่านี่เป็นข่าวดีหรือข่าวร้ายกันแน่
“CDC(Centers for Disease Control and Prevention) แจ้งว่า พวกเขาน่าจะสามารถสะกัดวัคซีนจากนายยามาดะได้ภายในเวลาสี่สิบแปดชั่วโมง”วิทยารายงาน
“น่าจะเป็นข่าวดีใช่ไหมครับ เพราะนายยามาดะถูกคุมตัวเอาไว้อยู่แล้ว และ CDC ก็อยู่ที่นั่นแล้ว” วิทยายิ้มเจื่อนๆ เขาเองก็รู้ตัวดี
นายอัลวินเสียชีวิตภายในเวลาไม่ถึงสามชั่วโมง
วัคซีนมาไม่ทันพวกเขาแน่ๆ
ชายหนุ่มและหญิงสาวโต๊ะข้างๆเริ่มไอ
มันอาจจะเป็นอุปทานหรือจิตวิทยาหมู่ก็เป็นได้ แต่ใครจะรับรองเรื่องนั้น
โดยปกติคนที่รักษาความสะอาดแบบสุดโต่งมักจะไม่เข้าสังคมหรือใช้พื้นที่สำหรับคนหมู่มากอยู่แล้ว แต่ก็อาจจะเป็นไปได้ว่าระบบ MAID ได้ทำให้ระบภูมิคุ้มกันของคนปกติทั่วไปอยู่ในสภาพที่อ่อนแอโดยไม่ตั้งใจ
“เราตรวจหาเชื้อไวรัสได้ไหม” เมธีถาม
“MAID ทำได้ครับ” วิทยาตอบ “แสดงผลบนกำแพง”
ภาพที่ได้ไม่เป็นที่พึงประสงค์นัก
การตรวจจับเชื้อไวรัสจากคุณยามาดะ แสดงการกลายพันธุ์ไปหลายขั้นแล้ว และตรวจพบการแพร่กระจายในพื้นที่แล้ว
ความโกลาหลเกิดขึ้นในบัดดล บางคนพยายามพังประตูออกไป
“ทุกคนอยู่ในความสงบ” เมธีตะโกน “ยาต้านไวรัสอยู่ที่นี่แล้ว”
“หัวหน้ากำลังโกหก?” วิทยากระซิบ
“เปล่าสักหน่อย มันอยู่ที่นี่แล้วจริงๆ”
การเข้าจับตัวกับไวรัสเกิดขึ้นโดยทันทีที่ MAID ได้รับคำสั่ง
องค์ประกอทางเคมีที่มีลักษณะเฉพาะถูกควบคุมได้อย่างรวดเร็ว
ในการทำงานแบบทั่วไป MAID จำเป็นต้องใช้เวลาในการระบุเชื้อโรค ยิ่งเมื่อมีการกลายพันธุ์อย่างต่อเนื่องและรวดเร็ว การระบุสายพันธุ์เชื้อโรคของ MAID จึงไม่สามารถทำงานได้ทัน จนเป็นเหตุให้นายอัลวินถึงแก่ชีวิต
แต่ในกรณีนี้โครงสร้างทางเคมีเบื้องต้นถูกกำหนดอย่างชัดเจน รวมถึงลักษณะความเป็นไปได้ของการกลายพันธุ์ MAID จึงประสบผลสำเร็จแทบจะในทันที
“แล้วมันจะออกมาไหมครับเนี่ย” วิทยาบ่นหลังจากดื่ม(กิน)นาโนบอทเข้าไป
“วันๆนายกินมันเข้าไปตั้งกี่ครั้งแล้วก็ไม่รู้”
“แหม ก็ใช่หล่ะครับ มันปะปนอยู่ในอากาศและน้ำดื่มอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว แต่พอรู้ตัวว่ากินมันเข้าไปอย่างตั้งใจ ก็อดประสาทเสียไม่ได้นี่ครับ”
“นายสั่งปิดการทำงานมันก็ถูกขับออกมาเองแหล่ะ”
นั่นก็เป็นสิ่งที่วิทยาพอจะรู้ได้ จากเหงื่อ ปัสสาวะ และ การขับของเสียอื่นๆ
แล้วการแพร่ระบาดก็ถูกควบคุมโดยทันทีก่อนที่การผลิตวัคซีนจะเริ่มต้นเสียด้วยซ้ำ
ที่ดูเสียดสีจนน่าขันคือสิ่งที่สร้างปัญหาในตอนต้นก็คือตัวแก้ปัญหานั่นเอง
จบ(ตอน ๒)