นักล่าหน้าหยกกับสาวน้อยจอมจุ้น (ตอนที่ 2 เรียกร้อง)

ตอนที่ 2  เรียกร้อง

 ทันทีที่ได้ยินคำถาม  ดอย  ดึงภาพความทรงจำตอนเจอ  ไอด้า  ครั้งแรก  เธอเป็นสาวน้อยน่ารักสดใส  ที่ได้รับอนุญาตให้พกพา  ปืนไฟฟ้าติดตัว  แต่ติดที่เธอมีความแค้นส่วนตัวกับกลุ่มเป้าหมาย  ดอย  จึงได้แต่บอกปัดคำตอบ  ที่สาวน้อยกำลังตั้งหน้าตั้งตารอคำตอบอยู่

“ เอาไว้จบเรื่องตามหา พ่อของเธอก่อนนะ  ค่อยว่ากัน  “

สาวน้อยเริ่มโวยวาย  ด้วยเคยได้ยินเรื่องแบบเดียวกันที่เกิดกับพ่อของเธอ  จากที่อื่นมาก่อนแล้ว

“ นายจะให้ฉันฟ้อง  สำนักงานกลาง  แล้วอีก๓  ปีค่อยมาฟังผลว่าหลักฐานไม่เพียงพอหรือไง !!! “

“ ฉันไม่เชื่อหรอกนะ  ว่าจะตามตัวคนก่อเหตุกับหลักฐานมาครบ  จากความหย่อนยานของสำนักงานกลาง  น่ะ“

ไม่ทัน  ดอย  จะได้ตอบเสียง  จักจั่น  รอบๆร้องระงม  ให้รู้เวลาเริ่มลดพลังงานเพื่อ  การพักผ่อนของชาวเมืองแล้ว

“  ไปพักก่อน  เดี๋ยวพรุ่งนี้  ค่อยว่ากัน  “  ดอย  พูดด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็น

“  ฉันต้องการข้อมูลทั้งหมด  ที่เกิดขึ้น  ที่ลานนั่น  “  ไอด้า  ออกคำสั่งเพื่อแทนคำตอบการร่วมงานกับ  ดอย

“  บอกตรงๆนะ  คุณมีความแค้นส่วนตัวกับกลุ่มเป้าหมายและต้องผ่านการสอบของ บริษัทดำรงธรรม ก่อน “

ดอย  ตอบด้วยความจำใจ  และเตรียมตัวเพื่อพา  ไอด้า  ไปส่งที่พัก

“  ฉันมีใบพกพาปืนไฟฟ้าทุกชนิด  กับใบผ่านการฝึกกลยุทธ์  หน่วยรบพิเศษ  ประเทศจักรกล  “  ไอด้า  ย้ำเพื่อหาข้อสรุปให้ได้ก่อนจะต้องแยกย้ายกันไปพักผ่อน

“  พรุ่งนี้เจ้าหน้าที่สำนักงานกลาง  จะพาเราไปจุดปลายทาง  วาร์ปที่ตั้งไว้  เมืองน้ำแข็ง  ไอคุปต์  “

“  จากนั้นพอจบเรื่อง  ตามหาพ่อของเธอแล้ว  ฉันจะพาไปสอบเข้า  บริษัทดำรงธรรม  “  ดอย  ตอบ

นั่นเป็นสิ่งที่สาวน้อยรอคอยมาตั้งแต่แรก  จึงได้ยอมแยกย้ายกันไปพัก  เพื่อวันพรุ่งนี้….

 

ด้วยความจุ้นของสาวน้อย  ไอด้า  ระหว่างพัก เธอเจาะระบบโฟดีทัศน์ของ  ส่วนกลางไปพลางๆ  นั่นเป็นธรรมชาติของเธอตั้งแต่เกิด !!!

 

ใส่ความเห็น