เขียนอย่างไรให้ได้ “อารมณ์” ในนิยายไซไฟ?

ขออนุญาตเปิดประเด็นในหัวข้อ เขียนอย่างไรให้ได้”อารมณ์”ในนิยายไซไฟ ครับ

เคยสังเกตมั้ยครับว่า นิยายหรือเรื่องสั้นบางเรื่อง อ่านแล้วสนุกวางไม่ลง ลื่นไหล ได้อารมณ์มากๆ (อารมณ์สนุกนะครับ ไม่รวมอารมณ์อย่างอื่น แหะๆ)

ขณะเดียวกันก็มีนิยายไซไฟ หรือเรื่องสั้นไซไฟบางเรื่อง อ่านแล้วจืดชืดสิ้นดี เหมือนกินก๋วยเตี๋ยวแต่ขาดเครื่องปรุงอะไรประมาณนั้น แต่แก่นของเรื่องหรือ idea ที่ผู้เขียนนำเสนอสุดเจ๋งเอามากๆจนทึ่งว่า เขาคิดได้ยังไง

ผมจะไม่กล่าวถึงองค์ประกอบเรื่องอื่นนะครับนอกจาก”ภาษา”ที่นักเขียนนำมาใช้

ถ้าเรามองในตัวภาษา… เราต้องเลือกคำมาเขียนให้คนอ่านได้อารมณ์ร่วมไปด้วย? แล้วเจ้าคำที่ว่านี่ในความคิดของเพื่อนๆ น้องๆ จำเป็นมั้ยครับว่า ต้องเป็น”คำที่แสดงความรู้สึกของตัวละครเพียงอย่างเดียว” หรือต้องบรรยายแอ็คชั่นตัวละครเยอะๆ ใช้ภาษาที่ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวขึ้นในความคิด จินตนาการของคนอ่าน หรือมีคำชนิดอื่นๆด้วย? คิดเห็นอย่างไรครับ

โดยส่วนตัวผมคิดว่าเรื่องนี้สำคัญมากๆครับ ต่อให้เรื่อง plot ดีหรือ idea เจ๋งแค่ไหน ถ้าอ่านแล้วแห้งๆ โอกาสที่คนอ่านจะวางงานเรา (เอาไว้ก่อน) ทิ้งเพื่อรออ่านต่อนี่สูงมากๆ

ถาม คคห. จากเวปมาสเตอร์, ท่านประธานชมรม ,คุณ หูโน, Zhivago, คุณนิราจ และเพื่อนๆท่านอื่นด้วยครับ มาแชร์ไอเดียกัน