ตอนที่ 2 เรียกร้อง
ทันทีที่ได้ยินคำถาม ดอย ดึงภาพความทรงจำตอนเจอ ไอด้า ครั้งแรก เธอเป็นสาวน้อยน่ารักสดใส ที่ได้รับอนุญาตให้พกพา ปืนไฟฟ้าติดตัว แต่ติดที่เธอมีความแค้นส่วนตัวกับกลุ่มเป้าหมาย ดอย จึงได้แต่บอกปัดคำตอบ ที่สาวน้อยกำลังตั้งหน้าตั้งตารอคำตอบอยู่
“ เอาไว้จบเรื่องตามหา พ่อของเธอก่อนนะ ค่อยว่ากัน “
สาวน้อยเริ่มโวยวาย ด้วยเคยได้ยินเรื่องแบบเดียวกันที่เกิดกับพ่อของเธอ จากที่อื่นมาก่อนแล้ว
“ นายจะให้ฉันฟ้อง สำนักงานกลาง แล้วอีก๓ ปีค่อยมาฟังผลว่าหลักฐานไม่เพียงพอหรือไง !!! “
“ ฉันไม่เชื่อหรอกนะ ว่าจะตามตัวคนก่อเหตุกับหลักฐานมาครบ จากความหย่อนยานของสำนักงานกลาง น่ะ“
ไม่ทัน ดอย จะได้ตอบเสียง จักจั่น รอบๆร้องระงม ให้รู้เวลาเริ่มลดพลังงานเพื่อ การพักผ่อนของชาวเมืองแล้ว
“ ไปพักก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ ค่อยว่ากัน “ ดอย พูดด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็น
“ ฉันต้องการข้อมูลทั้งหมด ที่เกิดขึ้น ที่ลานนั่น “ ไอด้า ออกคำสั่งเพื่อแทนคำตอบการร่วมงานกับ ดอย
“ บอกตรงๆนะ คุณมีความแค้นส่วนตัวกับกลุ่มเป้าหมายและต้องผ่านการสอบของ บริษัทดำรงธรรม ก่อน “
ดอย ตอบด้วยความจำใจ และเตรียมตัวเพื่อพา ไอด้า ไปส่งที่พัก
“ ฉันมีใบพกพาปืนไฟฟ้าทุกชนิด กับใบผ่านการฝึกกลยุทธ์ หน่วยรบพิเศษ ประเทศจักรกล “ ไอด้า ย้ำเพื่อหาข้อสรุปให้ได้ก่อนจะต้องแยกย้ายกันไปพักผ่อน
“ พรุ่งนี้เจ้าหน้าที่สำนักงานกลาง จะพาเราไปจุดปลายทาง วาร์ปที่ตั้งไว้ เมืองน้ำแข็ง ไอคุปต์ “
“ จากนั้นพอจบเรื่อง ตามหาพ่อของเธอแล้ว ฉันจะพาไปสอบเข้า บริษัทดำรงธรรม “ ดอย ตอบ
นั่นเป็นสิ่งที่สาวน้อยรอคอยมาตั้งแต่แรก จึงได้ยอมแยกย้ายกันไปพัก เพื่อวันพรุ่งนี้….
ด้วยความจุ้นของสาวน้อย ไอด้า ระหว่างพัก เธอเจาะระบบโฟดีทัศน์ของ ส่วนกลางไปพลางๆ นั่นเป็นธรรมชาติของเธอตั้งแต่เกิด !!!