ชีวิต นิรันดร์

ประธานาธิบดี เว่ย ถูกเรียกตัวเข้าประชุม กลางดึก
มันเป็นเวลา ตีสาม ของคืนที่หนาวเย็นที่สุด คืนหนึ่งในชีวิตของเขา
โดยปกติ เรื่องที่มีความสำคัญขนาดเรียกประชุมผู้นำประเทศในเวลาเช่นนี้ได้ ก็น่าจะเป็นเรื่องสงครามโลกเท่านั้น
แต่ไม่ใช่ วันนี้

เขาเหลือบมองผู้เข้าประชุม
รัฐมนตรีว่าการสำคัญๆ ต่างมากันครบ
กลาโหม, มหาดไท, การต่างประเทศ, การคลัง, กระทรวงวิทยาศาสตร์, สาธารณะสุข
แต่ที่เขาแปลกใจคือ การพาณิชย์
ในภาวะสงคราม คงไม่ค่อยมีประโยชน์สักเท่าไร
แต่สนามรบ และกรอบคำว่า สงคราม ได้เปลี่ยนไปแล้ว ตลอดกาล

” เมื่อสิบปีที่แล้ว เรามีฐานอายุเฉลี่ยของประชากร อยู่ที่ 80 ปี ”
เริ่มการรายงาน แต่นี่กลับยิ่งทำให้ ประธานาธิบดี เว่ย งงงวย หนักขึ้นไปอีก
อายุเฉลี่ย??? มันเกี่ยวอะไรด้วย
” ปัจจุบัน เรามีอายุเฉลี่ยอยู่ที่ 150ปี โดยเฉพาะในเมืองหลวงคือ 200ปี ”
ก็ดีแล้วนี่ ประธานาธิบดี เว่ย คิด

” จากอัตราอายุเฉลี่ย ที่มีการจดบันทึก นี้ … ” คนอ่านรายงาน กลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น
” เราจะไม่มีผู้เสียชีวิตอีกเลยในปีหน้า ”
“อะไรนะ” ประธานาธิบดี เว่ย ร้องเสียงหลง เขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
ทุกคนในห้องเงียบกริบ ดูเหมือน จะมีเขาเพียงคนเดียวที่ประหลาดใจในเรื่องนี้
” เดี๋ยวก่อนสิ … คุณกำลังจะบอกว่า ประเทศเราจะไม่มีใครตายอีก งั้นหรือ ”
” ยกเว้นกรณีอุบัติเหตุ … ใช่ครับ ”
แล้วทั้งห้องก็เงียบกริบ

ควรจะเป็นข่าวดี แต่อย่าหาว่าเขาเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย
ลองนึกถึงอัตราการเพิ่มของประชากร ที่ถึงแม้จะไม่ได้มากมายอะไรนัก
ลองนึกถึงอัตราการใช้พลังงานที่จะมีแต่เพิ่มสูงขึ้น
ลองนึกถึงปริมาณอาหารที่กำลังร่อยหรอ ปริมาณของเสีย ขยะ น้ำเสีย และ อากาศเป็นพิษ

” มันเกิดอะไรขึ้น ” เขาร้องเสียงสูงแทบจะเป็นตะโกน
” จากสถิติ ” ผู้รายงานดำเนินการต่อ ” เราพบว่า เป็นผลมาจากการรักษา โดยการ ปลูกถ่ายยีนส์ต้นกำเนิด ”
ยังดี อย่างน้อยยังรู้สาเหตุ
” เอาล่ะ ” ประธานาธิบดี เว่ย เอ่ยปากขึ้น ” นี่เป็นปัญหาใหญ่ ผมเข้าใจ แต่ทำไมต้องเรียกประชุมตอนนี้ ”
” ท่านประธานาธิบดี ครับ ” นายเหลียง รัฐมนตรีการต่างประเทศเอ่ยขึ้น
” เรื่องนี้จะไม่เป็นการเร่งด่วนเลย หากเราไม่ทราบมาว่า สหรัฐฯจะประกาศ การคาดการณ์การเป็นประเทศที่ไร้ผู้เสียชีวิต ในอีกห้านาทีข้างหน้า ”

นี่คือสาเหตุที่เทียบเท่าสงคราม ประธานาธิบดี เว่ย คิดออกได้ในทันทีว่า มันเป็นการแย่งชิงตำแหน่งผู้ได้เปรียบในการถือครองสิทธิบัตร อันประเมินค่ามิได้อันนี้
สิทธิบัตร ของยาอายุวัฒนะ

” งั้นก็ประกาศไปเลยสิ ตอนนี้เลย ”
” คือนั่นคือสิ่งที่เรากังวลครับ ” รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย เอ่ยปากขึ้นทันที
” เพราะมันเป็นการประกาศให้ประชาชนรู้ว่า เรามียาอายุวัฒนะอยู่ และโดยสถานะทางการเมืองของเรา เท่ากับเป็นการบังคับ ให้แจกจ่ายยา หรือขั้นตอนการรักษานี้ ให้แก่ประชาชนทุกคน ”
” แล้วมันจะมีประโยชน์อะไร ในการแย่งชิงสิทธิบัตรนี้มา ” รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ ร้องเสียงหลง
” ก็เพื่อเราจะได้ไม่ต้องเสียค่าสิทธิบัตรให้ต่างชาติไง ” รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวิทยาศาสตร์ ทุบโต๊ะ ด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว
” เราจำเป็น … ไม่สิ เราควรจะแจกจ่ายการรักษานี้ออกไปให้แก่ประชาชนทุกคนนั้นถูกแล้ว แต่บุคลาการ และอุปกรณ์ของเราไม่มีทางที่จะเพียงพอต่อ ประชาชนทั้งหมดทุกคนทั่วประเทศที่จะแห่กันมาเข้ารับบริการในทันทีที่การประกาศสิ้นสุดลง ” รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณะสุขกล่าวอย่างท้อแท้
” ผมถึงบอกว่าไม่ควรแจกฟรีไง ” รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ โต้แย้ง
” คุณบ้าไปแล้วเหรอ … เราเป็นประเทศอะไร … ” รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย แย้ง
เสียงต่อร้องต่อเถียง ดังอย่างต่อเนื่อง จนยากจะฟังให้รู้เรื่อง

” หยุด ด ด ด … ” เสียงตะโกน ดังกึกก้องของ ประธานาธิบดี เว่ย และมันได้ผล ทุกคนเงียบลงแทบจะในทันที
” ถ้าเราจะแจกทุกคน เราจะพบกับปัญหาอะไรบ้าง ” ประธานาธิบดี เว่ย เอ่ยถาม
” เอาทีละคน ทีละข้อ ” เขาย้ำขึ้นทันทีที่เห็นทุกคนเริ่มขยับปาก

” เสียโอกาสทางการค้า ” รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ ร้องขึ้นเป็นคนแรก
ประธานาธิบดี เว่ย ส่ายหน้า ” เราสามารถดำเนินนโยบาย ภายในประเทศ และ ภายนอกประเทศแยกกันได้ … ต่อไป ”
” บุคคลกร อุปกรณ์ และ งบประมาณไม่เพียงพอ ” รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณะสุข กล่าว
ประธานาธิบดี เว่ย เหลือบมองไปที่ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง อีกฝ่ายพยักหน้า

” ตกลง … เราจะทำบัตรคิว … แจกจ่ายออกไปตามงบประมาณและบุคคลกรที่พอจะทำได้ … อย่าลืมว่าเราจะมีรายได้กลับมาจากการบริหารสิทธิบัตร และ ลูกค้าที่จะเดินทางมารักษาจากภายนอกประเทศ ” ประธานาธิบดี เว่ย สรุป

” แต่เราต้องระวังการจราจล จากการเรียกร้องเรื่องลำดับก่อนหลังของคนเข้ารับบริการ ” รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย เสนอ
ประธานาธิบดี เว่ย หันไปมอง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม … อีกฝ่ายพยักหน้าตอบรับ
” ประสานงานกัน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม ล่ะกัน … ไม่ก็จัดเป็น ล๊อตตารี่ จะได้ไม่ต้องมา โต้เถียงว่าใครก่อนใครหลัง ” ประธานาธิบดี เว่ย สรุปต่อท้าย

” นี่เรายังไม่ต้องพูดถึง การบริหารจัดการ ทรัพยากรธรรมชาติ อาหาร และ พลังงาน ในกรณีที่ จำนวนประชากรของเราจะไม่มีวันลดลงอีก และ มีแต่จะเพิ่มขึ้นเท่านั้น ” ประธานาธิบดี เว่ย เอ่ยอย่างท้อแท้
” รวมถึง เราอาจจะไม่ได้เห็น เด็กๆวิ่งเล่นกันอีกต่อไป ” เสียแว่วมาเบาๆจากที่ไหนสักแห่ง
” เราสามารถจัดบัตรคิว สำหรับ ผู้ต้องการมีบุตร และ ผู้ต้องการอุทิศชีวิต ได้ครับ ” รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณะสุข เสนอ
แต่มันช่างน่าเศร้าสร้อย จริงๆ

” มีอีกสิ่งหนึ่งที่เราควรระวังนะครับ ” ผู้อ่านรายงานแทรก
ประธานาธิบดี เว่ย ขมวดคิ้ว ” ว่ามา ”
” การสูญเสียความต้องการในการแข่งขัน ครับ ”
” ลองนึกดูถึงคนที่จะไม่มีวันป่วย หรือตาย … เขาจะอยากทำงาน ไปเพื่ออะไรกันครับ เมื่อเขาทำงานไปสัก 200 หรือ 500 ปี … คนเหล่านี้จะเป็นอย่างไรกัน”

ทั้งห้องเงียบกริบลงอีกครั้งหนึ่ง

3 ความเห็นบน “ชีวิต นิรันดร์”

  1. ตอนแรก บริบท เป็นประเทศทุนนิยม ครับ
    ประเด็นเป็นอีกเรื่องหนึ่งเลย
    อยากลองเขียน เพราะมันเป็นประเด็นของเรื่องที่มีผลต่อคนทั้งโลกแต่กลับสรุปและกำหนดลงในห้องประชุมเล็กๆที่มีคนเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
    ก็เลยลองเขียนออกมาดู
    คงต้องเพิ่ม tension ให้มากกว่านี้
    ครับ

  2. เดิม ผมมองเป็นประเทศทุนนิยม และมองผลในเชิง เศรษฐกิจ,สังคม
    ซึ่งจะกลายเป็นว่า ชีวิตคนทั้งโลก ถูกตัดสินด้วยคนเพียงไม่กี่คนครับ

    โครงเรื่องนี้ผมมองเป็นนิยายเรื่องยาวด้วย โดยเล่าผ่านตัวละครหลายตัว ใน สังคมและ วิถีชีวิตที่ต่างกัน ที่ได้รับผลกระทบที่ต่างกัน
    (คนที่ไม่มีเงินที่ไม่สามารถเข้าถึงการรักษาได้, นักธุรกิจ, นักการเมือง, ทหารที่คุมฝูงชน ฯลฯ)
    ก็ กำลังรวบรวมสติอยู่ครับ
    (แต่ก็อดรู้สึกไม่ได้ว่า โครงเรื่อง ธรรมดา เกินไป)
    (เรื่องยาวก่อนหน้าก็ยังเขียนไม่จบ อิ อิ 😛 )

    อย่างไรก็ขอบคุณ ครับ

ใส่ความเห็น